Mao’nun Kim İl Sung’dan Son Ricası: Dünya Devrimine Yakın İlgi Göster

Çeviren: Ferdi Bekir

Kore İşçi Partisi lideri Kim İl Sung 18 Nisan 1975 tarihinde bir ziyaret için Çin’in başkenti Pekin’e geldi. Dönemin Çin Komünist Partisi Merkez Komitesi Başkan Yardımcısı Deng Xiaoping, Kore liderini tren istasyonunda sıcak bir biçimde karşıladı. Deng, “Başkan Mao geldiğinizi öğrendiği andan beri saatleri sayıyor, çok heyecanlandı” dedi ve Başkan’ın sabahın erken saatlerinden beri Kore lideri ile buluşacağı anı sabırsızlıkla beklediğini sözlerine ekledi.
O gün Kim İl Sung, ciddi bir hastalık nedeniyle yataktan çıkamayan ve buna rağmen kendisini görmek için sabırsızlanan Mao Zedung’u görmeye gitti. Mao Zedung, Kore liderini görür görmez elini sıktı ve şöyle dedi: “Sizi gördüğüme çok sevindim. Sabahtan beri sizi bekliyordum.” Gözleri nemliydi, duygulanmıştı.
Kim İl Sung ısrarla Mao’ya sağlığını sordu.
Teşekkürlerini ifade eden Mao heyecanlı bir ses tonuyla, bir yıl boyunca Çin’in iç bölgelerinde Hunan, Shanxi ve Henan eyaletlerinde kaldığını, bir hafta önce Çin ziyaretinde Kuzey Kore liderini görmek için Pekin’e döndüğünü, bir hafta boyunca heyecanla beklediğini ve heyecanı nedeniyle çok az uyuduğunu söyledi.
İki lider arasındaki dostane sohbet saatlerce sürdü, ülkelerinin durumları ve karmaşık uluslararası siyasi sorunlar hakkında samimi bir şekilde fikir alışverişinde bulundular. Mao, Kim İl Sung’un uluslararası siyasi meselelere ilişkin görüş ve tutumuna tamamen katıldığını söyledi.
Konuşmanın ortasında Mao’nun ağzından “Göklerin Efendisi artık beni yanına çağırıyor” sözleri döküldü. Bir tür şaka olmasına rağmen, sözleri kulağa oldukça kasvetli ve üzgün geliyordu.
“Göklerin Efendisi’ni görmeye gitmek için çok erken,” diye karşı çıktı Kim Il Sung, “çünkü daha yapacak çok işiniz var. Umarım en kısa zamanda iyileşirsiniz.” Sesi oldukça samimiydi. Mao yavaşça başını salladı ve yakındı: “Hiç umudum kalmadı. Bedenim artık söz dinlemiyor.”
Kim İl Sung, Mao’nun son günlerinin geldiğine dair endişelerini anlayarak nazik bir tavsiyede bulundu: “Lütfen moralinizi bozmayın. Sağlığınıza iyi bakarsanız daha uzun bir yaşam sürebileceğinizden eminim. Umarım tedavinize umutla ve güvenle yaklaşır, kalbinizi ve ruhunuzu koyarsınız.”
Saatler geçti ve artık vedalaşma vakti gelmişti. Mao Zedung Kim Il Sung’un elini sıkıca tuttu ve şöyle dedi: “Korkarım bu belki de son görüşmemiz olacak. Seni, dünyaca ünlü büyük adamı, en yakın yoldaşım ve kardeşim olarak görmek büyük bir zevk.” Ardından Kim Il Sung’a dünya devrimine ve Uluslararası Komünist Hareketi’ne yakın ilgi göstereceğini umduğunu ve bunun Kim Il Sung’dan son isteği olduğunu söyledi.
O günkü görüşme gerçekten de iki lider arasındaki son görüşme oldu.

Kaynak: Echoes Down the Centuries, (Pyongyang : Foreign Languages Publishing House, 2014), p.5-7.