Stalin: Geçmişte Böyle Kadınlar Yoktu ve Olamazdı da!
Şeker Pancarı Tarlasında Çalışan Kadın Kolhozcu İşçi Kahramanlarını Karşılama Konuşması, 10 Kasım 1935
Çeviren: Ferdi Bekir
Yoldaşlar, bugün burada gördüğümüz şey, kolhoz hayatı, sosyalist hayat olarak adlandırdığımız yeni hayatın bir parçasıdır. Biz bugün, sade emekçi insanların sade sözlerini dinledik — başarıya ulaşmak, sosyalist rekabette öne geçmek için nasıl mücadele ettiklerini, zorlukların üstesinden nasıl geldiklerini anlattılar. Sıradan değil, emek kahramanı kadınların konuşmalarını dinledik, sıradan değil diyorum, çünkü sadece emek kahramanları onların elde ettiği başarılara ulaşabilirdi. Böyle kadınlar geçmişte yoktu ve olamazdı da. Ben 56 yaşındayım artık, çok şey görmüş geçirmiş bir adamım, yeterince çalışan erkek ve kadın gördüm. Fakat böyle kadınlara hiç rastlamadım. Bunlar tamamen yeni insanlar. Sadece özgür emek, sadece kolhoz emeği köyde böyle emek kahramanlarını ortaya çıkarabilirdi: Böyle kadınlar geçmişte yoktu ve olamazdı da.
Gerçekten de bir düşünün; geçmişte kadınlar neydi ki? Kadın genç kızken, tabiri caizse, emekçilerin en alt tabakasında sayılırdı. Babasına çalışırdı, durmadan çalışırdı ve babası hâlâ ona bağırırdı: “Seni ben besliyorum.” Evlenince kocası için çalışırdı, kocası ona ne derse onu yapar, öyle çalışırdı ve kocası hâlâ ona bağırırdı: “Seni ben besliyorum.” Hele köylü kadın, alt tabakanın da altındaydı. Bu şartlar altında köylü kadınların arasından emek kahramanları çıkması mümkün değildi. Emek, o zamanlar kadın için ağır bir lanet sayılırdı ve kadın emeğe katılmaktan her şekilde kaçınırdı. Sadece kolhoz hayatı emeği onurlu hale getirebildi, sadece o köyde gerçek kadın kahramanlar yaratabildi. Sadece kolhoz hayatı eşitsizliği ortadan kaldırabildi ve kadını ayağa kaldırabildi. Bunu siz kendiniz çok iyi biliyorsunuz. Kolhoz, emek günü sistemini getirdi. Peki emek günü nedir? Emek günü karşısında herkes eşittir – erkekler de, kadınlar da. Kim daha fazla emek günü çalışırsa, o daha fazla kazanır. Artık ne baba ne de koca kadına “seni ben besliyorum” diye bağırıp çağıramaz. Şimdi çalışan ve emek günleri olan kadın kendisinin efendisidir.
İkinci kolhoz kongresinde birkaç kadın yoldaşla sohbet ettiğimi hatırlıyorum. Onlardan biri, Kuzey bölgesinden olan bir kadın şöyle diyordu: “İki yıl önce damat adayları yüzüme bile bakmazdı. Çeyizsiz bir kızdım! Ama şimdi beş yüz emek günüm var. E ne oldu? Damat adaylarından geçilmiyor, evlenmek istiyorlar ve ben damat adaylarını kendim seçeceğim.” Kolhoz, emek günleriyle kadını özgürleştirdi ve onu bağımsız hale getirdi. Artık genç kız iken babasına, evli olduğunda kocasına değil, öncelikle kendisi için çalışıyor. İşte bu, köylü kadının özgürleşmesi anlamına gelir, bu, çalışan kadını çalışan her erkekle eşit kılan kolhoz sistemi anlamına gelir. Sadece bu temelde, bu koşullarda böyle muhteşem kadınlar ortaya çıkabilirdi.
Bu yüzden bugünkü buluşmayı sadece ileri gelen insanların hükümet üyeleriyle olağan bir buluşması olarak değil, özgürleşmiş kadın emeğinin başarılarının ve yeteneklerinin sergilendiği kutlu bir gün, bir bayram günü olarak görüyorum. Düşünüyorum ki hükümet, başarılarını hükümete bildirmek için buraya gelen emek kahramanlarını onurlandırmalıdır. Peki bugünü nasıl kutlamak gerekir? Burada ben, yoldaşlar Voroşilov, Çernov, Molotov, Kaganoviç, Orconikidze, Kalinin, Mikoyan ile istişare ettik ve şöyle bir fikir ortaya çıktı: Emek kahramanı kadınlarımızı Lenin Nişanı ile ödüllendirmesi için hükümete öneride bulunalım — grup başkanlarına Lenin Nişanı, diğer öncü kadınlara Emek Nişanı verilsin.
Elbette, özellikle yoldaş Mariya Demçenko’yu ayrı olarak anmak gerekiyor.
Voroşilov: Aferin ona!
Molotov: Her şey onun başının altından çıktı!
Stalin: Bence, bütün bu işin öncüsü olan Mariya Demçenko’ya sadece Lenin Nişanı verilmesi yetmez; aynı zamanda Sovyetler Merkez Yürütme Komitesi adına kendisine teşekkür edilmeli. Grubundaki kolhoz kadınlarına ise Emek Nişanı verilmeli.
(Bir ses: Hepsi burada, biri hariç. O hasta.)
Stalin: Hastayı da ödüllendirmek gerekir.
İşte bugünü bu şekilde kutlamayı düşünüyoruz.