ÇKP’nin Önemli Belgesi Tam Metin:  Parti’nin Geçmiş 100 Yıl İçindeki Başlıca Başarıları ve Tarihsel Deneyimi

Cem Kızılçeç: ÇKP Partinin 100. Yılında Üçüncü Parti Tarihi Değerlendirmesini yaptı

ÇKP Parti Tarihini, 1945, 1981 ve 2021’de Değerlendirdi

ÇKP 19. Merkez Komitesi’nin Altıncı Genel Kurul Toplantısı parti tarihi hakkında önemli değerlendirmeyi karara bağladı

Bu tarihsel değerlendirme Belgesi Çin’in gelecekteki 20-30 yılını belirleyecek önemde. Toplantıya yedek üyelerle birlikte 450 Merkez Komitesi Üyesi katıldı.

ÇKP üç kez ve üç vesile ile tarihi üzerine kararlar aldı. 1949’la sonuçlanan ilki Mao Zedung’un liderliğindeki “yeni demokratik devrim” dönemiydi. Mao sosyalizmin kurulmasının başlangıcına önderlik etti. Modern sanayileşme başladı ve tarihteki en büyük sayıda insanların yaşam koşullarındaki artan ortalama ömür beklentisi, eğitim, sağlık ve diğer göstergelerle ölçülen en büyük iyileşme, kısa bir zaman çerçevesinde, başarıldı. Ama o zaman, bu devasa ileri adımlara rağmen, Çin’in ekonomik büyümesi dünya ortalaması ile sadece aşağı yukarı uyumluydu.

İkinci evre, 1978 dönüm noktası sonrasıydı: “Parti ve ülkenin çalışmasının ekonomik kalkınma ile reform ve dışa açılım atılımını başlatma üzerine odaklanması konusunda tarihi karar alındı.” Daha kesin olarak: “Çin yüksek ölçüde merkezi planlamaya dayalı bir ekonomiden canlı bir sosyalist Pazar ekonomine ve büyük ölçüde izole edilmiş bir ülkeden bütün dünyaya açık bir ülkeye tarihsel dönüşümünü başardı.”

Sonuçta Çin “görece geri üretici güçlerden dünyanın ikinci büyük ekonomisine tarihsel dönüşümü başardı ve bütün yönlerden orta düzeyde refah toplumuna doğru … tarihsel atılımlar yaptı.” Daha kesin olarak, 1978’den sonra Çin büyük bir ülkedeki dünyanın en hızlı sürdürülebilir ekonomik büyümeyi başardı ve hayat standartlarında dünyanın en hızlı ortala büyümesinin ve 850 milyon insanı mutlak yoksulluktan çıkarmanın temelini yarattı.

Çin Büyük Bir Ülkedeki Dünyanın En Hızlı Sürdürülebilir Ekonomik Büyümeyi Başardı

Ama bu devasa başarı da zorunlu olarak kesinlikle Çin 1949’da çok yoksul, dünya ekonomisinde küçük bir rolü olan bir ülkeden dünyanın en büyük ikinci ekonomisine, “kendi ulusal standartları ile “orta düzeyde refaha” geçtiği için Çin’de yeni zorluklar yarattı. Dolayısıyla, sonuç olarak, Çin aynı zamanda dünya işlerinde artan bir merkezi rol oynamaya başladı. Genel Kurul’un belirttiği gibi, “Parti’nin 2012’deki 18. Ulusal Kongresi’nden sonra Çin’e özgü sosyalizm yeni bir döneme girdi.” Bu dönemde: “Çin ulusu ayağa kalkıp refaha kavuşmaktan daha güçlü olmak için büyük bir dönüşümü başardı.”

Son olarak karar şunları belirtti: “Xi Jinping … bir dizi büyük teorik ve pratik sorun üzerinde derinlemesine düşünerek ve değerlendirme yaparak zamanın temel sorunları etrafında dönen ulusal yönetişim üzerine bir dizi yeni orijinal fikir, düşünce ve strateji ortaya koydu.” Bu bir ülkenin kalkınacağı yoldur. Bir ülke sayısız kilit kararla yüz yüze kalır. Bu nedenle, büyük dönüm noktalarında başarılı bir ulus bu somut kararlarız almaya en yetenekli kişiyi bulur. Çin halkı modern tarihinin belirleyici anlarında ulusun karşısındaki en büyük sorunlarla uğraşma gücüne sahip liderler yetiştirdi.

Örneğin, Mao Zedung Çin’in ulusal bağımsızlığını yeniden kurdu, Deng Şiaoping Çin’in devasa ekonomik kalkınmasını reform ve dışa açılma politikası ile destekledi, Xi Jinping Çin’i refah içinde güçlü bir ülkeye geçişine önderlik etti. Bu olgular Çin halkı tarafından biliniyor.

Belge ÇKP’nin 100 yıllık tarihsel deneyimini, on başlıkta özetledi: sosyalizmin inşasında ÇKP önderliği ilkesini yüksekte tutmak, insanı ve halkı birinci sıraya koymak, teorik yenilikleri ilerletmek, bağımsız tutum içinde kalmak, ülkeye özgü bir yol izlemek, küresel vizyonumuzu sürdürmek, yeni bir çığır açmak, kendimiz için ayağa kalkmak, birleşik cepheyi teşvik etmek, öz reform çabalarımıza bağlı kalmak.

Belgenin Adı: Partimizin Geçmiş Yüzyıldaki Başlıca Kazanımları ve Partimizin Tarihsel Deneyimi Üzerine Karar (11 Kasım, 2021)

Belgenin İçindekiler

• Giriş
• Yeni Demokratik Devrimin Büyük Zaferi
• Sosyalist Devrim ve Sosyalist İnşa
• Reform, Dışa Açılma ve Sosyalist Modernleşme 
• Çin’e Özgü Sosyalizmin Yeni Dönemi (2012-
• Partinin Bütünsel Önderliğini Yüksekte Tutmak
• Tam ve Güçlü Öz-Yönetişim UygulamakEkonomik Gelişme Çabası
• Reform ve Dışa Açılmayı Derinleştirmek
• Politik Çalışmayı Yetkinleştirmek
• Hukuka Dayalı Yönetişimi Kapsamlı Bir Biçimde Yetkinleştirmek
• Kültürel Gelişkinliği Yükseltmek
• Toplumsal Gelişkinliği Teşvik Etmek
• Ekolojik Gelişkinliği Daha Da Hızlandırmak
• Ulusal Savunmayı ve Silahlı Kuvvetleri Güçlendirmek
• Ulusal Güvenliği Savunmak
• Tek Ülke İki Sistem Politikasını Yüksekte Tutmak ve Ulusal Yeniden Birleşmeyi Teşvik
• Diplomatik Çalışmaları Daha Da Güçlendirmek
• Geçen 100 Yılın Çabalarının Tarihi Önemi
• Geçen 100 Yılın Çabalarının Tarihsel Deneyimi
• Yeni Dönemde ÇKP (ÇKP Yeni dönemi 2012 yılında başlatıyor)

Önsöz

Çin Komünist Partisi, kurulduğu 1921 yılından bu yana, Çin halkı için mutluluk ve Çin ulusu için gençleşme arayışına ve misyonuna sadık kalmıştır. Komünist ideallere ve sosyalist inançlara bağlı kalarak, ulusal bağımsızlık ve kurtuluşa ulaşmak ve ardından ülkemizi müreffeh ve güçlü kılmak ve daha iyi bir yaşam sürdürmek için yorulmadan çalışan tüm etnik gruplardan Çin halkını birleştirmiş ve onlara önderlik etmiştir. Geçtiğimiz yüzyıl görkemli bir yolculuk olmuştur.

Geçtiğimiz yüz yıl boyunca Parti, halkı bir dizi önemli dönüm noktasına taşımıştır: Yeni-demokratik devrimde kanlı savaşlar ve inatçı mücadelelerle büyük başarılar elde etmek; sosyalist devrim ve inşada kendine güven ruhu ve daha güçlü bir Çin inşa etme arzusuyla büyük başarılar elde etmek; reform, dışa açılma ve sosyalist modernleşmede zihinleri özgürleştirerek ve ilerleyerek büyük başarılar elde etmek; ve yeni dönemde Çine özgü sosyalizm için özgüven, kendine güven ve geçmişte işe yarayanlar temelinde yenilikçilik ruhuyla büyük başarılar elde etmek. Parti’nin ve halkın geçtiğimiz yüzyıl boyunca gösterdiği çabalar, Çin ulusunun binlerce yıllık tarihinin en görkemli bölümünü temsil etmektedir.

Partinin geçtiğimiz yüzyıldaki önemli başarılarının ve tarihsel deneyiminin gözden geçirilmesi aşağıdaki amaçlar için gereklidir:

-Parti’nin yüzüncü yıldönümünün tarihsel bağlamında Çin’i her bakımdan çağdaş bir sosyalist ülke haline getirmek için yeni bir yolculuk başlatmak;

-Yeni dönemde Çin özgü sosyalizmi yüksekte tutmak ve geliştirmek;

-Siyasi bütünlüğü yüksekte tutma, büyük resmi dikkate alan düşünme, ülkenin önderlik çekirdeğini izleme ve merkezi Parti önderliği ile uyum içinde olma ihtiyacına dair bilincimizi güçlendirmek;

-Çin özgü sosyalizm yoluna, teorisine, sisteme ve kültüre olan güvenimizi arttırmak;

-Xi Jinping Yoldaş’ın Parti Merkez Komitesindeki ve bir bütün olarak Partideki temel konumunu kararlılıkla korumak ve tüm Parti üyelerinin birlikte hareket etmesini sağlamak için Merkez Komitesinin otoritesini ve merkezi, birleşik önderliğini korumak;

-Partinin kendini yenilemesini ilerletmek, tüm Parti üyelerinin mücadele kapasitesini geliştirmek, risklere ve zorluklara yanıt verme yeteneklerini güçlendirmek ve Partinin canlılığını ve diriliğini korumak; ve

-Çin Rüyası olan ulusal gençleşmeyi gerçekleştirmek için sürekli çaba sarf ederek tüm Çin halkını birleştirmek ve onlara önderlik etmek.

Tüm Parti üyeleri tarihsel materyalizmi benimsemeli ve Parti tarihine rasyonel bir bakış açısıyla yaklaşmalıdır. Partinin geçtiğimiz yüzyıldaki çabalarına dönüp baktığımızda, geçmişte neden başarılı olduğumuzu ve gelecekte nasıl başarılı olmaya devam edebileceğimizi görebiliriz. Bu, Partimizin kuruluş misyonuna sadık kalma konusunda daha büyük bir kararlılık ve daha güçlü bir amaç duygusuyla hareket etmemizi ve yeni dönemde Çin özgü sosyalizmi daha etkin bir şekilde yüksekte tutmayı ve onu geliştirmemizi sağlayacaktır.

Partimiz, 1945 yılında Altıncı Merkez Komitesinin yedinci genel kurulunda Partimizin Tarihindeki Bazı Meselelere İlişkin Kararı ve 1981 yılında 11. Merkez Komitesinin altıncı genel kurulunda Çin Halk Cumhuriyeti’nin Kuruluşundan Bu Yana Partimizin Tarihindeki Bazı Meselelere İlişkin Kararı kabul etmiştir.

Bu iki karar, Parti tarihindeki önemli olayların olgulara dayalı bir incelemesinin yanı sıra kazanılan önemli deneyimleri ve çıkarılan dersleri de içermektedir. Bu belgeler, kilit tarihsel kavşaklarda tüm Parti’yi düşünce ve eylemde birleştirmiş ve Parti’nin ve halkın davasının ilerletilmesinde hayati bir yol gösterici rol oynamıştır. Bu değerlendirme kararlarının temel noktaları ve vardıkları sonuçlar bugün de geçerliliğini korumaktadır.

I. Yeni-Demokratik Devrimde Büyük Bir Zafer

Yeni-demokratik devrim döneminde, Partinin temel görevleri emperyalizme, feodalizme ve bürokrat-kapitalizme karşı çıkmak, ulusal bağımsızlık ve halkın kurtuluşunu aramak ve ulusal gençleşmeyi gerçekleştirmek için gerekli temel toplumsal koşulları yaratmaktı.

Beş bin yılı aşkın bir geçmişe sahip olan Çin ulusu, görkemli bir uygarlığı beslemiş ve insan uygarlığının ilerlemesine silinmez katkılarda bulunmuş büyük ve kadim bir ulustur. Ancak 1840 Afyon Savaşı’ndan sonra Çin, Batılı güçlerin saldırganlığı ve feodal yöneticilerin yozlaşması nedeniyle yavaş yavaş yarı-sömürge, yarı-feodal bir topluma indirgendi. Ülke yoğun bir aşağılanmaya maruz kaldı, insanlar tarifsiz bir sefalete maruz kaldı ve Çin uygarlığı karanlığa gömüldü. Çin ulusu daha önce hiç olmadığı kadar büyük yıkımlara uğradı.

Ulusu tehlikeden kurtarmak için Çin halkı ayaklandı ve yüksek ideallere sahip yurtseverler kahramanca ve hareketli bir mücadele vererek ulusu bir araya getirmeye çalıştı. Taiping Göksel Krallık Hareketi, Batılılaşma Hareketi, 1898 Reform Hareketi ve Yihetuan Hareketi birbiri ardına yükseldi ve ulusal hayatta kalmayı sağlamak için çeşitli planlar tasarlandı, ancak bunların hepsi başarısızlıkla sonuçlandı. Dr. Sun Yat-sen önderliğindeki 1911 Devrimi, Çin’de binlerce yıldır hüküm süren mutlak monarşiyi yıktı, ancak Çin toplumunun yarı-sömürge ve yarı-feodal yapısını ve Çin halkının acı kaderini değiştirmeyi başaramadı. Çin’in, ulusu kurtarmak için harekete önderlik edecek yeni fikirlere ve devrim güçlerini bir araya getirecek yeni bir örgüte acilen ihtiyacı vardı.

1917’de Rusya’daki Ekim Devrimi’nin salvolarıyla birlikte Marksizm-Leninizm Çin’e taşındı. 1919’daki 4 Mayıs Hareketi Marksizmin ülke çapında yayılmasını hızlandırdı. Ardından Temmuz 1921’de, Çin halkı ve Çin ulusu büyük bir uyanış yaşarken ve Marksizm-Leninizm Çinli işçi hareketiyle yakından bütünleşirken, Çin Komünist Partisi doğdu. Çin’de komünist bir partinin kurulması çığır açan bir olaydı ve o andan itibaren Çin devrimi tamamen yeni bir görünüm kazandı.

Partimiz, emperyalizm ile Çin ulusu ve feodalizm ile halk arasındaki çelişmelerin modern Çin toplumundaki baş çelişkiyi oluşturduğunun farkındaydı. Ulusal yeniden gençleşmeyi gerçekleştirmek için anti-emperyalist ve anti-feodal bir mücadele başlatmak şarttı.

Partinin ilk günlerinde ve Büyük Devrim sırasında Parti, demokratik devrim programını formüle etmiş, işçi, genç, köylü ve kadın hareketlerini başlatmış, Çin Kuomintang’ının (KMT) yeniden örgütlenmesini ve Ulusal Devrimci Ordunun kurulmasını teşvik etmiş ve desteklemiş, ülke çapında büyük anti-emperyalist ve anti-feodal mücadeleye önderlik ederek Büyük Devrimde bir dalgalanma yaratmıştır.

1927’de KMT içindeki gerici klik, komünistleri ve diğer devrimcileri vahşice katlederek devrime ihanet etti. Bu arada, Parti içinde Chen Duxiu tarafından temsil edilen sağ sapmacı fikirler, sağ oportünist hatalara dönüştü ve Parti önderliğine hakim oldu. Parti ve halk etkili bir direniş gösteremedi ve güçlü bir düşmanın sürpriz saldırısı altında Büyük Devrim için feci bir yenilgiyle sonuçlandı.

Tarım Devrimi Savaşı sırasında Parti, devrimci silahlı güçler olmadan silahlı karşı-devrimcileri yenmenin, Çin devrimini kazanmanın ve böylece Çin halkının ve Çin ulusunun kaderini değiştirmenin imkansız olduğunu acı gerçekler ışığında fark etti. Parti’nin silahlı karşı-devrimle silahlı devrimle mücadele etmesi gerekecekti.

1927’deki Nanchang Ayaklanması KMT gericilerine karşı silahlı direnişin ilk ateşini açtı. Bu, Çin Komünist Partisi’nin devrimci mücadeleye bağımsız olarak önderlik etme, halkın silahlı güçlerini inşa etme ve devlet iktidarını zorla ele geçirme yolculuğunun başlangıcı oldu. Kısa bir süre sonra 7 Ağustos Toplantısı’nda tarım devrimi gerçekleştirme ve silahlı ayaklanmalar örgütleme politikası belirlendi. Parti, Sonbahar Hasat Ayaklanmasına, Guangzhou Ayaklanmasına ve diğer birçok bölgedeki ayaklanmalara önderlik etti. Düşman kuvvetleri ile kendi kuvvetlerimiz arasındaki büyük güç eşitsizliği nedeniyle bu ayaklanmaların çoğu başarısızlıkla sonuçlandı. Gerçek şu ki, o zamanki nesnel koşullar göz önüne alındığında, Çinli komünistler Rusya’nın Ekim Devrimi örneğini takip edemez ve önce kilit şehirleri ele geçirerek ülke çapında devrimci zafer kazanamazlardı. Parti’nin acilen Çin’in gerçek koşullarına uygun bir devrimci yol bulması gerekiyordu.

Büyük şehirlere saldırmaktan kırsal bölgelere ilerlemeye geçiş, Çin devriminde belirleyici öneme sahip yeni bir başlangıç noktasıydı. Mao Zedung Yoldaş önderliğindeki askerler ve siviller Jinggang Dağlarında ilk kırsal devrimci üssü kurdular ve burada Parti yerel despotları devirmek ve toprağı yeniden dağıtmak için halka önderlik etti. 1929’daki Gutian Toplantısı, Parti’nin ideolojik ve ordunun siyasi olarak güçlendirilmesi ilkelerini belirledi. Mücadelede ilerleme kaydedildikçe Partimiz, Merkezi Devrimci Üssün yanı sıra Batı Hunan-Hubei, Haifeng-Lufeng, Hubei-Henan-Anhui, Qiongya, Fujian-Zhejiang-Jiangxi, Hunan-Hubei-Jiangxi, Hunan-Jiangxi, Zuojiang-Youjiang, Sichuan-Shaanxi, Shaanxi-Gansu ve Hunan-Hubei-Sichuan-Guizhou üslerini kurdu. Parti ayrıca KMT kontrolündeki bölgelerde Parti örgütleri ve diğer devrimci örgütler kurmuş ve devrimci kitle mücadeleleri başlatmıştır.

Ancak, Merkezi Devrimci Üs’teki beşinci karşı kuşatma ve bastırma harekatı, Wang Ming’in Parti içindeki “Sol” dogmatizminin yanlış yönlendirilmiş önderliğinin bir sonucu olarak başarısızlıkla sonuçlandı. Kızıl Ordu stratejik bir değişiklik yapmak zorunda kaldı ve Uzun Yürüyüş’ün olağanüstü acı ve çetin yolculuğuna katlandıktan sonra kuzey Shaanxi Eyaletine vardı. “Sol” çizginin hataları, KMT kontrolündeki bölgelerdeki devrimci güçlerin yanı sıra devrimci üslerde de muazzam kayıplara neden oldu.

Ocak 1935’te Merkez Komite Siyasi Bürosu Zunyi’de Uzun Yürüyüş üzerine bir toplantı düzenledi ve bu toplantıda Mao Zedung Yoldaş’ın Merkez Komite ve Kızıl Ordu’nun fiili önderi olduğu teyit edildi. Toplantı, esas olarak Mao Zedung Yoldaş tarafından temsil edilen doğru Marksist çizginin Merkez Komitesi içindeki önder konumunun ve merkezinde Mao Zedung Yoldaş’ın yer aldığı merkezi kolektif önderliğin ilk kuşağının oluşturulması için zemin hazırladı. Toplantı, Parti’nin Çin devrimiyle ilgili pratik sorunları ele almak üzere kendi inisiyatifiyle hareket edeceği yeni bir aşama açmış ve Parti’yi, Kızıl Ordu’yu ve Çin devrimini en büyük tehlike anında kurtarmıştır. Ayrıca daha sonra Parti’nin Zhang Guotao’nun ayrılıkçılığını yenmesini, Uzun Yürüyüş’ü muzaffer bir sonuca ulaştırmasını ve Çin devrimi için yeni ufuklar açmasını sağlamıştır. Bu nedenle Zunyi Toplantısı Parti tarihinde çok önemli bir dönüm noktası olarak kabul edilmektedir.

1931’de Japon Saldırganlığına Karşı Direniş Savaşı sırasında yaşanan 18 Eylül Olayı’ndan sonra, Çin ve Japonya arasındaki çatışma, birincil öneme sahip mesele olarak yavaş yavaş iç sınıf çatışmasının önüne geçti. Japon emperyalistleri Çin’e karşı saldırganlıklarını yoğunlaştırdıkça, ülke eşi benzeri görülmemiş bir ulusal krize sürüklendi. Parti, Çin’in Japon saldırganlığına karşı silahlı direnişle mücadele etmesini öneren ilk parti oldu ve kapsamlı direniş hareketleri başlattı. Ayrıca Xi’an Olayı’nın barışçıl bir şekilde çözülmesini sağlayarak KMT ve CPC arasında ikinci bir işbirliği döneminin ve Japon saldırganlığına karşı birleşik direnişin teşvik edilmesinde tarihi bir rol oynamıştır.

1937’deki 7 Temmuz Olayı’nın ardından Parti, Japon saldırganlığına karşı Çin birleşik cephesi konusunda doğru politikayı uyguladı ve topyekûn direniş çizgisine bağlı kaldı. Parti, uzun süreli bir savaş için stratejik yönergelerin yanı sıra bir halk savaşı için bir dizi strateji ve taktik tasarladı ve uyguladı, düşman hatlarının gerisinde geniş cepheler açtı ve direniş için üsler geliştirdi. Parti, Sekizinci Yol Ordusu, Yeni Dördüncü Ordu, Kuzeydoğu Birleşik Direniş Ordusu ve halkın silahlı direnişinin diğer güçlerine cesurca savaşmalarında önderlik etti ve Çin halkı sonunda galip gelene kadar tüm ulusun direnişinin temel direği oldular. Bu, modern tarihte Çin halkının ulusal kurtuluş savaşında yabancı saldırganlara karşı ilk kez tam bir zafer kazandığına işaret ediyordu ve faşizme karşı küresel savaşın önemli bir parçasıydı.

Kurtuluş Savaşı sırasında, Kuomingtang gericileri alçakça topyekûn bir iç savaş başlatırken, Parti asker ve sivillerin kademeli olarak aktif savunmadan stratejik saldırıya geçmesine öncülük etti. Liaoxi-Shenyang, Huai-Hai ve Beiping-Tianjin seferlerinin yanı sıra Crossing-the-Yangtze Seferinde zaferler kazanmış, orta-güney, kuzeybatı ve güneybatıya zaferle ilerlemiş ve sekiz milyon KMT askerini yok ederek gerici KMT hükümetini ve emperyalizm, feodalizm ve bürokrat-kapitalizmin üç dağını devirmiştir. Halkın desteğiyle Parti önderliğindeki halk ordusu, bu azılı düşmanlara karşı sonuna kadar savaşarak kahramanca bir cesaret ve boyun eğmez bir kararlılık sergilemiş ve yeni-demokratik devrimin zaferine tarihi bir katkıda bulunmuştur.

Devrimci mücadele sırasında Çinli komünistler, başlarında Mao Zedung Yoldaş olmak üzere, Marksizm-Leninizmin temel ilkelerini Çin’in özgül gerçeklerine uyarladılar ve Çin’in zahmetli denemeler ve büyük fedakarlıklarla elde ettiği eşsiz deneyiminin teorik bir sentezini geliştirdiler. Kırlardan şehirleri kuşatmanın ve devlet iktidarını askeri güçle ele geçirmenin doğru devrimci yolunu açtılar. Yeni-demokratik devrimde zaferi güvence altına almak için doğru rotayı çizen Mao Zedung Düşüncesini kurdular.

Devrimci mücadele sırasında Parti, şu ilkelerden oluşan büyük kurucu ruhunu ileriye taşıdı: hakikati ve idealleri yüksekte tutmak, partimizin ilk yola çıkıştaki orijinal özlemine ve kuruluş misyonuna sadık kalmak, fedakarlıktan korkmadan cesurca mücadele etmek ve Partiye sadık ve halka sadık kalmak. Parti, büyük Parti inşası projesini başlatmış ve ilerletmiş, Partiyi ideolojik açıdan güçlendirmeye odaklanma ilkesini getirmiş ve demokratik merkeziyetçiliği desteklemiştir. Teoriyi pratikle birleştirmek, halkla yakın bağları sürdürmek ve eleştiri ve özeleştiri yapmak gibi üç güzel davranış tarzına bağlı kaldı; ideolojik, siyasi ve örgütsel açıdan tamamen sağlamlaştırılmış ulusal bir Marksist halk partisi inşa etmeye çabalarken, birleşik cephe, silahlı mücadele ve Parti inşası gibi üç önemli aracı geliştirdi. Parti çapında Marksist ideolojik eğitim hareketi olan düzeltme hareketi 1942’de başlatıldı ve muazzam sonuçlar verdi. Parti, Partimizin Tarihindeki Bazı Sorunlar Üzerine Karar’ı formüle etti ve bu karar tüm Parti’nin Çin devrimine ilişkin temel sorunlar hakkında ortak bir anlayışa ulaşmasına yardımcı oldu. Yedinci Ulusal Kongre’de yeni-demokratik bir Çin inşa etmek için doğru çizgi, ilkeler ve politikalar formüle edildi ve sonuç olarak Parti ideolojik, siyasi ve örgütsel açıdan daha önce hiç olmadığı kadar birleşti.

1 Ekim 1949’da, Parti’nin önderliğinde ve diğer siyasi partilerin ve parti bağlantısı olmayan demokratların aktif desteğiyle halk tarafından yürütülen 28 yıllık acı ve cesur mücadelenin ardından Çin Halk Cumhuriyeti’nin kuruluşu ilan edildi ve böylece Çin ulusunun bağımsızlığı ve Çin halkının kurtuluşu gerçekleştirildi. Bu, Çin’in yarı-sömürge, yarı-feodal bir toplum olarak tarihine, bir avuç sömürücünün emekçi halk üzerindeki egemenliğine, eski Çin’in başına bela olan tam bölünmüşlük durumuna ve yabancı güçler tarafından ülkemize dayatılan tüm eşitsiz anlaşmalara ve emperyalist güçlerin topraklarımızda sahip olduğu tüm ayrıcalıklara son vererek, ülkenin binlerce yıllık feodal otokrasiden halk demokrasisine büyük dönüşümüne işaret etti. Bu aynı zamanda dünya siyasi manzarasını yeniden şekillendirdi ve dünyanın dört bir yanında kurtuluş mücadelesi veren ezilen uluslar ve halklar için muazzam bir ilham kaynağı oldu.

Tarihin ve halkın Çin Komünist Partisi’ni seçtiği ve onun önderliği olmadan ulusal bağımsızlığın ve halkın kurtuluşunun gerçekleştirilmesinin mümkün olamayacağı pratikte kanıtlanmıştır. Parti ve halk, inatçı bir mücadeleyle Çin halkının ayağa kalktığını ve Çin ulusunun zorbalığa ve istismara uğradığı zamanların geride kaldığını ve bir daha asla geri gelmeyeceğini tüm dünyaya göstermiştir. Bu, Çin’in gelişiminde yeni bir çağın başlangıcı oldu.

TAMAMINI OKUMAK İÇİN İNDİRİNİZ